Voor we het ziekenhuis in gaan, zijn er nog wat hobbels te nemen. Praktische hobbels. Dingen waar je niet bij stil wil staan, maar waar je toch over na moet denken.
Men denke bijvoorbeeld aan de was. Die was die altijd in zeer grote hoeveelheden aanwezig is en wat straks ingewikkeld wordt. Nog ingewikkelder dan het nu is. Nu gooi ik alle witte was bij elkaar en de donkere natuurlijk apart daarvan. Dan hebben wij nog een roze/rode was en een blauw/groene, jaja, voldoende kleding om dit op deze manier te doen. Iedere dag opnieuw.
En nu komt er nog een was bij: alles van Enea moet indien mogelijk op 60 graden, in de droger en gestreken worden. Je leest het goed: 60 - droger - strijken. Alles. Broeken, shirts, tot de onderbroeken en sokken aan toe. Dus..... we hebben het straks gelukkig helemaal niet druk en dit klusje kan er dan ook nog wel bij, hoop ik... Ondertussen voel ik de stress al toenemen, hoe gaan we dit er ook nog bij doen???
Dan komt de reddende engel genaamd oma om de hoek kijken. 'Meisje, maak je niet druk, ik ga die was regelen.' Ze komt het ophalen, zorgt dat alles bacterie-arm, gewassen, gedroogd en gestreken, in een plastic zak weer in het ziekenhuis komt. En ik? Ik kan klusje dit loslaten en aan liefdevolle handen overlaten. 💕
Men denke bijvoorbeeld aan de was. Die was die altijd in zeer grote hoeveelheden aanwezig is en wat straks ingewikkeld wordt. Nog ingewikkelder dan het nu is. Nu gooi ik alle witte was bij elkaar en de donkere natuurlijk apart daarvan. Dan hebben wij nog een roze/rode was en een blauw/groene, jaja, voldoende kleding om dit op deze manier te doen. Iedere dag opnieuw.
En nu komt er nog een was bij: alles van Enea moet indien mogelijk op 60 graden, in de droger en gestreken worden. Je leest het goed: 60 - droger - strijken. Alles. Broeken, shirts, tot de onderbroeken en sokken aan toe. Dus..... we hebben het straks gelukkig helemaal niet druk en dit klusje kan er dan ook nog wel bij, hoop ik... Ondertussen voel ik de stress al toenemen, hoe gaan we dit er ook nog bij doen???
Dan komt de reddende engel genaamd oma om de hoek kijken. 'Meisje, maak je niet druk, ik ga die was regelen.' Ze komt het ophalen, zorgt dat alles bacterie-arm, gewassen, gedroogd en gestreken, in een plastic zak weer in het ziekenhuis komt. En ik? Ik kan klusje dit loslaten en aan liefdevolle handen overlaten. 💕
Reacties