Wachten. Dat is het eigenlijk. Niet meer en niet minder. We wachten op van alles en ondertussen is het hartstikke druk.
Het grootste ding waar we op wachten zijn de leuko's. De witte bloedcel. Bijzonder dat de cel die niet werkte straks als eerste zijn gezicht laat zien. Iedere maandag, woensdag en vrijdag wordt bloed afgenomen en krijgen we in de loop van de dag te horen hoe de verschillende waarden ervoor staan. Die leuko's waren al minimaal en sinds gisteren is de telling 0,00. The only way is up 💪
Stiekem hoop ik al op een lichte groei, tegen beter weten in. Tussen de 2 tot 4 weken na SCT worden de eerste cellen gezien, we zitten nu op dag 11, bet zou echt vroeg zijn als ze er al zouden zijn. Gemiddeld moet je rekenen op 3 weken, 21 dagen..... Geduld is een zeer schone zaak.
Tijdens het wachten kan er ook veel gebeuren. Dingen waar beter niet over na kan denken. Complicaties. Ergere zaken dan haaruitval. Als die cellen gaan groeien zou het kunnen dat ze denken: 'Hee! Wat een vreemd lijf is dit??? Daar gaan we eerst eens de aanval op inzetten'. Graft versus Host, GvH, heet dat. Zoon krijgt nu al medicatie om dat proces voor te zijn, maar het kan toch gebeuren. Mild, ernstig, maar liever sla ik dit over.
En tijdens het wachten móet er ook veel gebeuren! School, klassencontact, fysio, controles, medicijnen, bezoek, dutje, noem het maar op. De dagen zitten best vol. Het iedere dag naar buiten gaan kan bijna niet omdat er altijd wel iets bezig is. We hebben gekeken en het kan tussen 3 en 4.... als er niets tussen komt 🙈.
Gisteren kwam er iets tussen. Maar wel iets heel leuks! De meester kwam langs met 3 klasgenoten. Wat leuk om zo te kunnen kletsen, zelfs met dat rare gordijn ertussen. En wat mooi om te zien dat dat gordijn er eigenlijk niet toe doet. Zo wordt wachten nog leuk!
Het grootste ding waar we op wachten zijn de leuko's. De witte bloedcel. Bijzonder dat de cel die niet werkte straks als eerste zijn gezicht laat zien. Iedere maandag, woensdag en vrijdag wordt bloed afgenomen en krijgen we in de loop van de dag te horen hoe de verschillende waarden ervoor staan. Die leuko's waren al minimaal en sinds gisteren is de telling 0,00. The only way is up 💪
Stiekem hoop ik al op een lichte groei, tegen beter weten in. Tussen de 2 tot 4 weken na SCT worden de eerste cellen gezien, we zitten nu op dag 11, bet zou echt vroeg zijn als ze er al zouden zijn. Gemiddeld moet je rekenen op 3 weken, 21 dagen..... Geduld is een zeer schone zaak.
Tijdens het wachten kan er ook veel gebeuren. Dingen waar beter niet over na kan denken. Complicaties. Ergere zaken dan haaruitval. Als die cellen gaan groeien zou het kunnen dat ze denken: 'Hee! Wat een vreemd lijf is dit??? Daar gaan we eerst eens de aanval op inzetten'. Graft versus Host, GvH, heet dat. Zoon krijgt nu al medicatie om dat proces voor te zijn, maar het kan toch gebeuren. Mild, ernstig, maar liever sla ik dit over.
En tijdens het wachten móet er ook veel gebeuren! School, klassencontact, fysio, controles, medicijnen, bezoek, dutje, noem het maar op. De dagen zitten best vol. Het iedere dag naar buiten gaan kan bijna niet omdat er altijd wel iets bezig is. We hebben gekeken en het kan tussen 3 en 4.... als er niets tussen komt 🙈.
Gisteren kwam er iets tussen. Maar wel iets heel leuks! De meester kwam langs met 3 klasgenoten. Wat leuk om zo te kunnen kletsen, zelfs met dat rare gordijn ertussen. En wat mooi om te zien dat dat gordijn er eigenlijk niet toe doet. Zo wordt wachten nog leuk!
Reacties